Franz Wintelhalter – malarz pięknych sukien, kobiet i krynolin

16 grudnia 2021 /

Krótka jest lista malarzy zagranicznych, którymi szczycą się nasze muzea. Nie dlatego, że nie posiadamy ich w swoich zbiorach, ale dlatego, że… jakoś tak wychodzi. Dziś chciałabym przedstawić Państwu twórczość Franza Winterhaltera (1805 – 1873 r.). Jak dla mnie, jednego z najlepszych portrecistów XIX w. W Polsce jego osoba przechodzi bez echa, jest twórcą mało znanym (wyłączając środowisko muzealników, pracowników domów aukcyjnych i nielicznych pasjonatów).  

Franz Winterhalter – powiem krótko – „chodzące złoto”, istny talent, malarz w czepku urodzony. O jego uwagę zabiegali najwięksi tego świata: królowie, książęta, arystokraci… W czasie swojej kariery sportretował większość koronowanych głów Europy. Dzięki twórczości Winterhaltera możemy ze szczegółami poznawać modę najwyższych sfer – prawdziwy dokument epoki. 

Poniżej cesarzowa Eugenia z Francji z damami dworu (1855 r., ze zbiorów Musée National de Palais de Compiègne, Paryż).

Kliknij, aby powiększyć.

Poniżej cesarzowa Austrii Elżbieta, żona Franciszka Józefa I, zwana Sisi (1865 r., ze zbiorów Hofburg w Wiedniu).

Poniżej portret najstarszej córki królowej Wiktorii o tym samym imieniu (1857 r., ze zbiorów Royal Collection Trust / © Her Majesty Queen Elizabeth II 2021).

Poniżej portret wielkiej księżnej rosyjskiej Aleksandry Józefownej (1859 r., ze zbiorów Royal Collection Trust / © Her Majesty Queen Elizabeth II 2021).

Poniżej królowa Wiktoria z synkiem księciem Arturem (1850 r., ze zbiorów Royal Collection Trust / © Her Majesty Queen Elizabeth II 2021).

Poniżej portret hrabiny Aleksandry Lambsdorff (1859 r., ze zbiorów Muzeum Sztuki w Nowym Jorku).

Poniżej wielka księżna Rosji Olga Romanowa (1865 r., ze zbiorów Landesmuseum Württemberg).

Poniżej kolejny portret Olgi Romanowej (1856 r. ze zbiorów Landesmuseum Württemberg).

***

Franz Winterhalter w zbiorach polskich:

Poniżej portret Róży Raczyńskiej (w ekspozycji Muzeum – Zamku w Baranowie Sandomierskim, depozyt Muzeum Narodowego w Warszawie).

Poniżej portret Elizy Franciszki z Branickich Krasińskiej (1857 r., ze zbiorów Zamku Królewskiego w Warszawie).

Poniżej portret Zofii z Branickich Odescalchi (ze zbiorów Muzeum Narodowego w Warszawie).

Poniżej portret Katarzyny z Branickich Potockiej (po 1854 r., ze zbiorów Muzeum – Zamek w Łańcucie).